Bye bye Nieuw Zeeland

Vanuit Timaru zijn we door een vlak landschap door land- en akkerbouwvelden naar Banks Peninsula gereden. Oostelijk van ons in de verte de oceaan. westelijk van ons nog besneeuwde toppen.
Het voelt goed, de vaart uit de reis zo op het einde. Voor vertrek heeft Rene gebeld met Top 10 camping op Akaroa, gelukkig is er nog plaats voor de komende 4 nachten.
Banks Penisula is tot aan Little River vlak, daarna beginnen de bergen en daarmee bochten in de weg. We besluiten de toeristische route te rijden, de zgn. Summit Road. Deze weg leidt ons over alle uitlopers van de vulkaan krater met steeds in de verte zicht op de grote blauwe inham waar Akaroa aan ligt. De zon schijnt, de lucht is blauw, een paar wolken....
De eerste indruk van het dorpje met Franse invloed is goed, leuke winkeltjes, strandje en bedrijvigheid met bootjes. Vanaf de camping hebben we de eerste 2 nachten gaan zicht op de harbour, de laatste twee nachten verkassen we en hebben we wel een schitterend uitzicht.
Zaterdagmiddag gaan we varen met de Fox 2, een oude zeilboot, met als doel de hector dolfijnen nog een keer te zien. Deze zagen we al bij Curio Bay. Na een tijdje varen, zwemmen deze kleine, lichtgrijs/zwarte dolfijnen met de boot mee. Wow, wat zijn ze speels. leuk om te zien. Rens ziet ze ook goed en wijst ze ons aan. Rens kiest die vaart een tijdelijke opa, Ton. Een nl-se man die hier bij zijn zoon op vakantie is. Rens vertelt volop over zijn avonturen, leuk om te zien.
Rozig van de wind en de indrukken zitten we 's avonds bij de camper en mijmeren we over onze avonturen in Nieuw Zeeland. En dit is pas het begin.
We willen deze dagen bij Akaroa vooral relaxen, toch gaan we die zondag op pad. Want als er mooie baaien zijn, dan willen wij daar wel zijn. Dus op pad naar Le Bons Bay. veel bochten later, trekken we op de parkeerplaats onze zwemkleding aan. En toen begon het te regenen....beetje jammer. Ilse kijkt even oover het duintje, en ziet wel een breed strand. Dan ervaar je het voordeel van reizen met een camper, we spelen een spelletje Uno junior, drinken nog wat. En toen kwam de zon door...Op naar het strand. Verder geen voorzieningen, heel langzaamaflopende strand en de zee, omringd aan beide zijden door uitlopers van de bergen. Dit is ons type strand en baai. Het Daaibooi (Curacao) van Nieuw Zeeland zeg maar. Het is eb, en de zee trekt zich honderden meters terug. Voldoende zand om te modderpoelen en tekeningen te maken in het strandtheater. Ilse maakt even de lunch in de camper en die eten we op het strand. wat een fijne dag. Rond 14u wordt de zon echt te heet en gaan we terug naar de camping. naar onze nieuwe plek met zicht op de baai van akaroa dus. Deze terrascamping is mooi van opzet en ligt hoog boven het dorp, vanaf de camping heb je een pad naar beneden. Terug is het een flinke klim. Maandag doen we niet veel, wel zorgen we dat de was gedaan is. dan hoeft dat in sydney niet.
Gisteren, dinsdag de 7e verlaten we Banks Peninsula om naar Christchurch te gaan. Daar zijn we einde van de ochtend op opnieuw een top 10 camping. Rens plonst het zwembad in, en Ilse start met inpakken. Wat gaat er in Sydney uit, wat niet? We lunchen met wat er nog is, chips, vleeswaren, kaas. Daarna halen we de fietsen van de camper en fietsen we richting het stadscentrum. Daar zien we al snel de gevolgen van de aardbeving. Road closed, kale vlakten, dichtgetimmerd, vervallen gebouwen. Het maakt grote indruk, want ook zie je weer de rode nostalgische stadstram rijden en zijn er winkeltjes geopend in zeecontainers. Cathedral square laat op borden zien hoe de gothische kathedraal erbij stond voor de beving. Nu staat het middenschip alleen nog. Een aantal blokken verderop bezoeken we cardboard Cathedral, opgetrokken uit karton. De mensen hier kijken vooruit. Terug op de camping, zetten veel mensen spullen in de keuken die ze zo op einde van hun reis niet meer gebruiken. Ongeopende spullen neemt de camping staff mee voor slachtoffers van de aardbeving. en dan maken wij ons druk om het inpakken....
Rens stapt in de speeltuin af op de trampoline, waar tieners op hangen. Hij trekt zich daar niets van aan, en stapt er op en begint te springen. Even later zijn al tieners weg. Rene maakt ondertussen 's avonds de inpakklus af, en op het omvallen van een vol bierflesje na, is dat een talent van hem.

's ochtends ruimen we de laatste spullen op. Rens mag nog een keer op een zijspan skelter, en even later probeert hij zelf te trappen en dat lukt hem ook nog. Nadat de camper veegschoon is, de wc geleegd en water gevuld. Is het tijd om te gaan. We tanken de camper af, en brengen de fietsen terug bij Natural High. Daar lijken ze verbaasd over onze komst. dat maakt dat we daar ook weer zo weg zijn, no hassle.
Aangekomen bij de camper drop-off is het druk, en moeten we in de rij staan. Toch zijn er echt twee rijbanen, er wordt er maar een gebruikt. Waarom die ander niet. Al snel staan wij dan ook vooraan op die andere baan. Alle bagage eruit en sleutel er in laten liggen. Binnen speelt Rens in de playground en wachten wij ff op de afhandeling. Of er bijzonderhden waren? Nou de kleine tafel voor voor mist en er is een klein bord gesneuveld. Omdat laatste werd gelachen. Snel bleek alles in orde te zijn en in zo'n 45 minuten waren we klaar. Met de shuttle bus naar het vliegveld en daar checkten we in voor vlucht EK419 naar Sydney. Dat ging heel vlot, al snel zaten we aan de koffie en Rens opnieuw in een speelplek. De controle en douane ging ook vlot. En nu zitten we te wachten in de deprture lounge. Rene en ik in luie stoelen en Rens.....in de playground!

Afgelopen jaren hebben we verschillende enthousiaste mensen over Nieuw Zeeland gesproken. Het is duidelijk: wij zijn ook fan.
Dat is hopelijk gebleken uit onze reisverslagen.
En dit is pas het begin! we gaan nu door naar Sydney voor paar dagen stad en gaan dan door naar tante Cobi in Norah Head, ten noorden van Sydney.
Daarna wacht ons nog bijna 5 weken Zuid-Oost Azie.
We houden jullie op de hoogte.
Ik sluit af met Kia Ora. Dat betekent in de taal van de Maori, niet alleen goedendag. Het betekent ook in goede gezondheid.Dat gunnen wij jullie allemaal en dat realiseren wij ons deze reis des te meer.
Kia Ora, liefs Rens Rene en Ilse