Sawadee-ka

Hallo vanuit Thailand.
In de verte horen we de tuktuks en songtheaws rijden, terwijl wij op het dakterras van Awana Guetshouse zitten. Mooie stek, met fijne kamer, vriendelijk personeel. Gevonden via verrereizenmetkinderen.nl, waar ik voor vertrek uren en uren op gelezen heb.
We zijn inmiddels in Chiang Mai, Noord-Thailand.
Na de vlucht van Sydney naar Bangkok, die Rens bijna helemaal sliep, zijn we na 1 nacht in hotel vlakbij vliegveld, doorgevlogen naar Bangkok.
In omgeving vliegveld zagen we cordon opgesteld van oproerpolitie, wij denken om te voorkomen dat eventuele protesteerders bij het vliegveld kunnen komen. Verder merken we niets van de onrust in de stad. die concentreert zich nu in het centrum ,en volgens ons reisplan zijn wij daar medio februari. dan zijn de verkiezingen al geweest. we zullen dan informeren hoe de situatie is en dan kunnen we nog altijd ons schema aanpassen.
Nu zijn we dus in Chiang Mai! compleet ander straatbeeld en cultuur. Ja!
Rens blijft hangen in australische tijdzone, hij is dan ook te vroeg wakker na de eerste nacht. Dat is het teken om kalm aan te doen. We besluiten naar de dierentuin gaan.
We kiezen ervoor om met een songtheaw (pick up, met overdekte bak en banken aan weerskanten in d elengte) te gaan. de meiden van het hotel hadden ons prijs indicatie gegeven. En zonder onderhandelen, rijden we even later door de stad. we kijken onze ogen uit, dit is Azie.
Toch is het verkeer stuk rustiger dan steden Vietnam.
Bij de dierentuin kopen we ook busticket, want is een uitgestrekt complex. Je kunt er ook dieren eten geven, dat dan we dan ook. De olifant en nijlpaarden hebben geluk. Wel spannend zo dichtbij. Daarna zingen we het liedje, van de olifant met de allerdikste billen van het hele land, en de giraffe met de langste nek, en het nijlpaard met de allergrootste bek. Rens wil ik de maleise beren eten geven, maar daar hebben wij niets voor bij ons. De thaise jongens die er ook staan, hebben wel bananen bij zich. Rens port met zijn hand in hun zij, lacht, wijst naar de bananen en even later gooit ook hij bananen over het hek. Ook kunnen we hier de reuzenpanda zien. Die kans laten we ons niet voorbij gaan. Rens heeft het al snel gezien, hij is meer onder indruk dat de andere panda naar de dokter is, en dus niet te zien is. Rene en ik zijn echt wel onder de indruk, helemaal als de panda zich ook nog verplaatst, dan zie je hoe groot die is.
Tijdens ons bezoek had de dierentuin een extra attractie: Rens en Ilse staan bij de witte tijger te kijken. de thaise schoolkinderen, hebben niet gezien dat het beest in actie was gaan komen. Zij keken naar Rens....totdat Rens naar de tijger wees, en toen draaiden alle Thaise kopjes ook om.
Dierentuin was qua dierwelzijn, wisselend. bv. Geiten net zoveel ruimte als nijlpaarden, en het bassin van de nijlpaarden slechts enkelhoog gevuld.
Toch hadden wij er een fijne dag.
Op de terugweg valt Rens in slaap, en is hij ook tijden shet skypen met opa en oma niet wakker te krijgen. Toch moet dat wel, anders blijft die jetlag aan de gang.
Dus nog de straat op en lekker eten op terras op de hoek, waar veel bedrijvigheid is. En daarna nog tot 23u op blijven, en dan toch echt omvallen van de slaap.
Vanochtend om 6 uur wakker, dat gaat de goede kant op.
Zo dadelijk gaan we speurtocht in de oude stad doen, want bij de tempels kun je gouden bellen en draken vinden. En waarom zit er stof om de boom? We lezen voordat we gaan het boekje Ikke in Thailand nog even. Beweging is wel wenselijk, vooral voor Ilse, want na de kennismaking met de Thaise massage, is de schouder en rugpartij wel gevoelig zeg maar.