Meer en meer

28 aug

Na onze indrukwekkende tocht over de Icefield Parkway, slapen we uit in Canmore. Want elke dag staan we aan voor alle indrukken, en dat zijn er veel deze reis. 
Canmore is voor locals en Banff voor de toeristen wordt gezegd. Nou deze toeristen vinden Canmore leuk! Vanuit het hotel lopen we richting het centrum. Mooi uitzicht op de 3 sisters vanaf de Policeman boardwalk en de fantastisch turquoise blauwe Bow river met karakteristieke brug. Een ‘kalm aan’ dag met nog steeds genoeg natuur pracht. 
In de kneuterige Main Street hangen we de  toerist uit (winkeltje in, winkeltje uit volgens Rens) en kopen niets, haha. 
S middags zwemmen de mannen en haalt Ilse groceries, voor picknick vanavond en lunch to go voor morgen. 
Begin vd avond rijden we richting Lake Minnewanka en lake Johnson, klein half uur rijden. Bij het eerste meer verbazen we ons over de stroom mensen die vertrekken. Het was daar druk! Toch sjouwt Rens de koelbox en zitten we prachtig  aan het rand van het meer. Daar chillen Rens en Ilse ook in de Parcs Canada red chairs. 
Verder op de route bij Two Jack lake zien we nog xl geiten. Ook die vallen hier in de categorie wildlife. 
We liggen die avond op tijd in bed. 
De volgende dag hebben we namelijk tickets voor de Parcs Canada shuttle tussen 7 en 8 am. naar Lake Moraine en Lake Louise. Dé meren in de Canadese Rockies die je gezien moet hebben. 

29 aug

Na 1 uur rijden parkeren we bij park en ride van Lake Louise ski resort. Binnen 10 minuten vertrekken we naar Lake Moraine. Voor het eerst dit jaar is dit meer niet met eigen vervoer bereikbaar, omdat de natuur de dupe werd van parkeer gedrag. Deze shuttle boekte Rene al in mei. 
Rond 8u staan we bovenop de Rockpile met zicht op het meer met een handje vol anderen. Voor het uitzicht zijn eigenlijk geen woorden, betoverend , haast onwerkelijk blauw. Met de gerimpelde spiegeling op het water oppervlak. Beneden ons dobbert nl. iemand in het ijskoude water.
Wat en plek. Beneden zien we ook de kano’s liggen, spontaan besluiten we dat we ook op het meer willen zijn. 
We lopen naar beneden en de verhuur gaat net open. Waivers invullen, betalen (gewoon op de groene OK button drukken), zwemvesten aan (die van Ilse in de kleuren van DHL volgens Rens), veiligheid instructies (bij nood, blaas op je fluitje; hoor je iemand anders fluitje, blad dan mee!) en daar gaan we!!!
Roeien in hetzelfde ritme is een uitdaging…..dat doet er helemaal niet toe. We kijken rond, dobberen en voelen ons klein, de stilte, de kleuren, de bergen. Ten peaks rond het meer zeggen ze, wij telden er minder. Ook dat doet er niet toe. Dat moment met elkaar beleven. Dat doet er toe. 
Na een uur op het water, meren we af. Op het soort strandje ontbijten we, en komen ook hier de eekhoorntjes kijken. Inmiddels is het veel en veel drukker geworden. In file lopen we opnieuw de Rockpile naar boven.  Voor velen is het moeilijk om het pad te volgen, en daar ergeren we ons aan. Op die manier, zal toegang naar deze pareltjes  zomaar nog beperkter worden. Opnieuw boven zien we dat de zon inmiddels deels op het meer schijnt. Wat een verschil met 2 uur geleden. 
We besluiten met de shuttle naar Lake te gaan. Daar ligt aan de oever vh meer het grote Fairmont Chateau hotel en een groot plein ervoor. Dat Efteling gehalte overvalt ons. We schakelen en lopen wegvan de massa, links van het meer loopt een smal pad boven het boothuis langs. We komen na 100 mtr amper anderen tegen. Zittend op grote stenen aan de oever, eten we onze wraps en genieten we van het weer andere blauw van dit meer en de gletsjer die er boven hangt. In de verte zien we de massa mensen. Het is voor ons ook een sport om dan juist deze plekjes op te zoeken én te vinden. 

Voldaan rijden we terug met de shuttle en onze eerste volgende stop is het visitors centre van Parcs Canada. Rens wil graag een patch van elk nationaal park en die van Banff ontbreekt nog. Helaas is de gift shop gesloten due to staff shortage. We balen, het advies is om naar Banff visitor centre te gaan. Banff lag al in de planning, dus dat komt goed. 
Op het gemak rijden we via de Hw 1a, aka Bow valley parkway naar Banff. Midden op de dag tref je op deze route geen beesten, bij dusk and dawn is die kans groter. 
In Banff parkeren we gratis bij het station en lopen via Moose street het centrum in. 
Eerste doel? Patch van Banff national park. Dan blijkt er niets te koop wat op een patch lijkt, al ruim 2 maanden geen voorraad zeggen de medewerkers. Kijk op de website. Ja duhhhh…..(deze checken we later en geen verzending naar Europe) 

Rens schakelt en koopt even later in ieder geval een andere Banff patch. Wellicht kunnen de andere patches naar Bert verzonden worden. Wordt vervolgd, door Rene die echt pissed is. 

We struinen nog wat rond en na  het avondeten hij the Keg rijden we terug naar Canmore.