Wagakka (Oaxaca)

Terwijl Rens lekker ging slapen, sloop ik nog even naar buiten om koffie te scoren. Tussen de druppels door en onder de balkons lukt het droog te blijven. 

Na het ontbijt zijn we op zoek gegaan naar de bus naar Zapotitlan. Best snel gevonden al was dat vooral geluk. We reden de stad uit en kronkelden door de bergen. Om ons heen groeiden vooral cactussen. Ook zagen we zoutpannen. De chauffeur zette ons mooi voor de botanische tuinen af. Na een korte uitleg dwaalden we tussen de cactussen door. Best indrukwekkend en vreemd; metershoge cactussen wisselen af met heel lieve kleine bolletjes. 
Terug in Tehuacan was het tijd voor een late lunch en boekten we vast de busrit voor maandag als we naar Mexico stad gaan. Daarna gingen Rens en Ilse zwemmen. Ik liep een rondje door het centrum, niet zo mooi als in Puebla. Wel een paar karakteristieke gebouwen. Grappig trouwens dat op sommige kruispunten politieagenten de longen uit het lijf blazen, terwijl de verkeerslichten gewoon goed werken. Ook Rens verbaast zich daar over. Het levert wel herkenbare geluiden op, net als de toeterende trein die een paar keer per dag voorbij komt. En ook al zitten we met het hotel aan het drukste kruispunt in het centrum, eenmaal binnen is het een stuk rustiger. Onze kamer zit niet aan de straatzijde, gelukkig maar. Uiteindelijk moet ik toch ook het zwembad in...
's Avonds zijn we nog naar het Zocalo gelopen. Op dit centrale plein is altijd veel te doen. Schoenpoetsers, kraampjes. En dus altijd volk. We eten nog iets en spelen Jenga. Als het begint te druppelen vluchten de verkopers met karretjes en is dat voor ons het teken om terug nar het hotel te gaan. Rens vraagt of hij een dutje mag doen, graag!

En dat dutje duurde tot 8u. Na het ontbijt tafeltennis gespeeld en de tassen gepakt. Nog wat inkopen gedaan en daarna naar het busstation gelopen. Met een beetje vertraging vertrokken we naar Oaxaca. Een mooie rit van zo'n 3 uur door de bergen en semi-woestijn. We zitten er comfortabel bij in de bus, de airco doet het goed: een vestje is erg prettig. Maar zodra we uitstappen kan die uit. Overdag is het hier rond de 30 gr maar in de nacht koelt het heerlijk af. 
De taxi brengt ons naar Suites del Centro. We hebben een prettig appartement met keuken en zitkamer. Op het dak is nog een terras. Charo en co zijn er rond 20u. We hebben vast de Domino's overvallen. Iedereen is moe van de reisdag en we gaan op tijd slapen. 

We ontbijten bij Alex. Toen Ilse als reisleider werkte kwam ze daar ook al. 
Het centrum van Oaxaca heeft een fijn voetgangers gebied. En zo bekijken we te voet de mooie stad. Voor Ilse soms een moment van herkenning maar er is ook veel veranderd. Het is warm en dat kost best energie. Wij gaan terug naar het hotel om daar de rest van de middag te chillen. De Mexicanen wandelen verder. Tegen de avond gaan we nog naar de markt. 
Als daarna de regen losbarst moeten we er toch nog voor het eten uit. Kunnen we eindelijk de poncho gebruiken. Al valt het toch mee. Alex zit om de hoek en is dus een praktische keuze. 

Voor het ontbijt gaan we naar een markt. Allemaal eetkraampjes. Op goed geluk kiezen we er een uit: Maria Alejandra. Ik waag me aan een Mexicaans ontbijt. Een soort van dunne pizza met groente, kaas, bonenprut en vlees. Best lekker, maar beter met een biertje. Goed gevuld gaan we met de auto op pad.
In El Tule stoppen we voor de grootste boom van Mexico: omtrek van 58 meter; 43 meter hoog. Daarna rijden we naar Mitla waar we ruïnes van de Zapoteken bezoeken. Veel precieze details zijn bewaard gebleven. En bij een kraampje kopen we wat snuisterijen. Nog steeds zien we maar weinig Westerse toeristen. Dat zijn vanuit Azië niet gewend. 
In het dorp eten we terwijl er eerst een begrafenisstoet en daarna een processie voorbij komen. Allebei voorafgegaan door een fanfare. Mooi om te zien, Rens vindt het maar vreemd dat er vrolijke muziek bij een uitvaart wordt gemaakt. 
Terug in het hotel ligt de was klaar, extra service van de wasserette, die 100 meter zou ons maar teveel kunnen worden. We maken de kids klaar voor de nacht. Straks nog koffie of zo op het dak.